Cięcie i gięcie blach

Cel szkolenia

Po obejrzeniu programu i zapoznaniu się z drukiem widz zdobędzie wiedzę i zrozumienie zasad i maszynowych metod cięcia i gięcia blachy.

1.Wyjaśnienie zasad ścinania i zginania

2.Wykazanie teorii ścinania i zginania

3. Nauczana jest obsługa maszyn

4. Funkcje oprzyrządowania matrycowego są szczegółowo opisane

Ścinanie i zginanie

Dwie najbardziej podstawowe i najstarsze operacje obróbki metalu to ścinanie i gięcie.Ścinanie definiuje się jako mechaniczne cięcie dużych arkuszy metalu na mniejsze kawałki o określonych rozmiarach.Operacja ścinania, która obejmuje cały obwód, nazywana jest wykrawaniem, a powstały przedmiot nazywany jest półwyrobem. Gięcie definiuje się jako tworzenie trójwymiarowych kształtów z dwuwymiarowego półfabrykatu.Istnieje praktycznie nieograniczona różnorodność kształtów, które można wytwarzać zarówno w grubości blachy, jak i blachy poprzez gięcie.

Większość operacji cięcia wykonuje się za pomocą dwóch ostrzy, jednego nieruchomego i jednego poruszającego się pionowo, stykających się stopniowo z jednej strony materiału na drugą, podobnie jak zwykłe nożyce ręczne.Kątowe ustawienie ostrzy nazywa się grabiami.Należy również wziąć pod uwagę odstęp ostrza lub noża względem siebie.Zarówno nachylenie, jak i luz zależą od rodzaju i grubości ciętego materiału.„Płaszczyzna poślizgu” to końcowe pęknięcie zarówno od góry, jak i od dołu dzieła, po częściowym przecięciu dzieła przez opadające górne ostrze.To górne ostrze jest zwykle nachylone w stosunku do dolnego ostrza, od 1/2 do 2-1/2 stopnia.Koncentruje to nacisk cięcia dokładnie na styku ostrzy i zapewnia cięcie dokładnie równolegle do ostrzy.Lekkie przesunięcie pomaga również w czyszczeniu materiału spomiędzy ostrzy.Cięcie odbywa się również na „matrycy tnącej” zamontowanej w prasie tłoczącej, jednak większość ścinania odbywa się za pomocą maszyny zaprojektowanej specjalnie do tej operacji i nazywanej „ścinaniem”.

Typowe ścinanie składa się z:

1. Stałe łóżko, do którego przymocowane jest jedno ostrze

2. Pionowo poruszająca się poprzeczka mocowana na górnym ostrzu

3. Szereg kołków lub nóżek dociskowych, które utrzymują materiał na miejscu podczas cięcia

4. System pomiarowy, z przodu, z tyłu lub z ramieniem kwadratowym, w celu uzyskania określonego produktu

5. Rozmiary detali

Nożyce mogą być obsługiwane ręcznie, mechanicznie, hydraulicznie lub pneumatycznie.Można je klasyfikować także ze względu na konstrukcję.Nożyce „z przerwami” i „bez szczelin” są definiowane przez ich ramy boczne i maksymalny rozmiar arkusza, jaki mogą obsłużyć.

Nożyce kątowe mają dwa ostrza ustawione pod kątem 90 stopni względem siebie i tną jednocześnie w dwóch kierunkach. Nożyce „CNC” można zaprogramować do cięcia różnych rozmiarów poprzez automatyczne podawanie materiału do ostrzy.

„Ślusarze” są projektowani do cięcia kątowników i prętów oraz do wykonywania operacji wykrawania.Ostrość noży lub ostrzy w decydujący sposób decyduje o jakości krawędzi cięcia i dokładnym rozmiarze obrabianego przedmiotu.Tępe, niewłaściwie rozmieszczone lub ustawione ostrza powodują powstawanie w ciętym kawałku:

1. Wygięcie lub odchylenie od prostej krawędzi po opadającej stronie ścinania

2. Łuk, czyli tendencja ściętej części do wyginania się w środku

3. Skręt, czyli zniekształcenie kątowe części od końca do końca

Inną popularną operacją ścinania jest „cięcie wzdłużne”. Operacja ta rozpoczyna się od zwoju głównego o określonej szerokości.Materiał ze zwoju głównego jest podawany przez szereg noży obrotowych ustawionych tak, aby wytworzyć grupę węższych półfabrykatów do późniejszej obróbki.

Wideo

Pochylenie się

Gięcie wytwarza kształty w metalu poprzez wywieranie siły przekraczającej granicę plastyczności materiału, ale poniżej jego maksymalnej wytrzymałości na rozciąganie.Podczas zginania metal jest rozciągany na promieniu zewnętrznym i ściskany na promieniu wewnętrznym.Punkt środkowy pomiędzy tymi punktami nazywany jest osią neutralną i jest miejscem, od którego rozpoczynają się obliczenia matematyczne.

Gięcie można wykonywać na tłocznikach przeznaczonych do formowania, jednak zdecydowana większość gięcia wykonywana jest w „prasach krawędziowych”. Podobnie jak wiele innych maszyn stosowanych w obróbce metali, prasy krawędziowe mogą działać mechanicznie lub hydraulicznie.

W typowej operacji gięcia kawałek półfabrykatu umieszcza się pomiędzy zestawem matryc górnych i dolnych.Następnie ruchomy tłok opuszcza górną matrycę, wtłaczając materiał do nieruchomej dolnej matrycy.W niektórych konstrukcjach pras krawędziowych dolna matryca podnosi się w stosunku do nieruchomej górnej matrycy.

Podstawowe terminy używane w zginaniu obejmują:

1. Naddatek na zginanie odnosi się do czynników matematycznych, które określają ostateczny rozmiar części

2. Kąt zgięcia to zwykle kąt zawarty w giętym przedmiocie.może również odnosić się do dodatkowego kąta utworzonego przez dwie zakrzywione linie styczne.

3. Promień zgięcia odnosi się do odległości od stycznych wystających z pozostałych płaskich powierzchni części

4. Sprężynowanie to tendencja wygiętego kołnierza do powrotu do pierwotnego kształtu.Takie sprężynowanie może wynosić od 2 do 4 stopni w zależności od materiału

Operacje prasy krawędziowej są podzielone na dwie kategorie:

1. Gięcie w powietrzu

2. Gięcie dolne

W trybie gięcia powietrzem matryca obejmowana nie wciska całkowicie przedmiotu obrabianego w matrycę dolną żeńską.

Wymagany jest mniejszy nacisk lub siła niż w przypadku zginania dolnego.Istnieją jednak kompromisy w odniesieniu do dokładności sprężynowania i wygiętego kołnierza.

Podczas gięcia dolnego element jest całkowicie wciskany w matrycę żeńską, a promień wewnętrzny jest dokładnie formowany przez matrycę zewnętrzną.W ten sposób możliwe są zawsze dokładne rozmiary kołnierzy.Jednakże gięcie dolne ma ograniczenia w odniesieniu do maksymalnej grubości roboczej, zwykle nie większej niż 1/8 cala.

Matryce stosowane w prasach krawędziowych dzielą się na cztery główne typy:

1. Matryce z kątem ostrym, stosowane głównie do gięcia na powietrzu

2. Matryce typu „gęsia szyja”, służące do gięcia kołnierzy powrotnych

3. Matryce offsetowe, które wytwarzają dwa zagięcia jednym skokiem prasy

4. Matryce obrotowe, które w miarę przesuwania się po obrabianym materiale tworzą zagięcie, przepychając je przez kowadło matrycy

Pomiar, czyli pozycjonowanie pracy pomiędzy matrycami zamykającymi, odbywa się za pomocą kołków lub ograniczników umieszczonych zwykle za matrycami.Urządzenia te są często sterowane komputerowo, co pozwala na szybkie i powtarzalne konfiguracje w celu uzyskania maksymalnej wydajności prasy krawędziowej.

Inna operacja gięcia nazywa się „składaniem”. W zaginarce wykorzystuje się listwę gnącą umieszczoną przed górną i dolną szczęką mocującą.Zagięcia można wykonywać w zakresie od zera do 180 stopni, co sprawia, że ​​falcerka jest czasami bardziej uniwersalna niż prasa krawędziowa.

Wideo