Gięcie produkcyjne na wieloosiowej prasie krawędziowej

Na najwyższym poziomie istnieją trzy główne grupy osi sterowanych CNC na nowoczesnej prasie krawędziowej CNC;sterowanie siłownikiem gnącym, sterowanie zderzakiem tylnym oraz sterowanie różnymi opcjami produktu i akcesoriami.Kilka z tych osi ma uniwersalnie oznaczone litery, jednak niektóre różnią się w zależności od producenta, a wspólne konfiguracje osi w nowych prasach krawędziowych różnią się od zaledwie 2 lub 3 osi do 7 osi i więcej.Niektórzy producenci oferują standardowe konfiguracje maszyn, np. 4-osiowe lub 7-osiowe prasy krawędziowe.

Jakie są więc różne osie i ich funkcje?

Oś Y – Pozycja siłownika gnącego (belka górna na prasie krawędziowej z ruchem w dół)

W przeciwieństwie do starszych mechanicznych pras krawędziowych działających z kołem zamachowym, nowoczesne maszyny hydrauliczne umożliwiają precyzyjne sterowanie siłownikami gnącymi, przy czym każdy siłownik siłownika jest często sterowany indywidualnie jako osie Y1 + Y2.Oprócz zapewnienia, że ​​części są wyginane równomiernie na całej szerokości maszyny, oś Y może również sterować otwartą wysokością belki, umożliwiając albo minimalną wysokość powrotu wymaganą do następnego gięcia, albo powrót do wyższej wysokości otwartej, aby usunąć duży kołnierz.

Oś X – Pozycja głębokości skrajni tylnej (ruch do wewnątrz/na zewnątrz)

Jest to podstawowa oś dla każdej prasy krawędziowej, kontrolująca długość wyginanego kołnierza.Przesuw w osi X może się różnić w zależności od modelu, jednak często przyjmuje się od 750 mm do 1000 mm.Podczas gdy w wielu maszynach oś X jest ustalona na całej szerokości maszyny, można ją również określić jako osie X1 + X2 z lewą i prawą stroną tylnego zderzaka, które poruszają się niezależnie do wewnątrz i na zewnątrz, co pozwala na nierównoległe kołnierz do wygięcia.

Oś R – Pozycja wysokości skrajni tylnej (ruch góra/dół)

Jest to powszechnie używane w przypadku dwóch aplikacji;po pierwsze, gdy używa się wielu różnych matryc o różnych wysokościach, oś R może automatycznie dostosować się do wysokości narzędzia.Po drugie, podczas gięcia kołnierza Z, wysokość tylnego zderzaka można dostosować do pracy z już wygiętym kołnierzem, który znajduje się teraz na innej wysokości niż górna część matrycy do gięcia.Jest to chyba najczęstsza oś oferowana jako opcja i zapewnia dobry stosunek inwestycji do wzrostu produktywności.Jeśli na maszynie jest ustawionych kilka narzędzi z różnymi wysokościami matrycy, wówczas zderzak tylny R1 + R2 umożliwi przesuwanie się palców zderzaka tylnego na wysokość każdej stacji podczas cyklu programu.

Osie Z1 + Z2 – Lewa i prawa pozycja palców zderzaka tylnego (ruch na boki)

W przypadku gięcia kołnierzy ze wszystkich stron długiego, wąskiego półwyrobu umożliwia to przesuwanie palców tylnego zderzaka z wąskiego ustawienia do szerokiego ustawienia, zgodnie z wymaganiami dla poszczególnych boków części.Zwykle jednak wiąże się to z szeregiem ustawień oprzyrządowania na jednej maszynie, w których cyklicznie wykonuje się pewną liczbę zagięć, a palce tylnego zderzaka przesuwają się do każdej stacji oprzyrządowania zgodnie z programem gięcia.Maszyny bez osi Z1 + Z2 można wyposażyć w dodatkowe palce zderzaka tylnego;jest to opłacalna opcja, która zmniejsza potrzebę ręcznego dostosowywania pozycji palca od lewej do prawej.

Inne opcje osi i tylnych wskaźników, które są kontrolowane przez CNC;

Inny styl tylnego zderzaka obejmuje w pełni niezależne tylne skrajniki wieży, w których zamiast paska na całej szerokości maszyny lewy i prawy tylny zderzak mają indywidualne wieże, które poruszają się we wszystkich kierunkach.Jest to znane jako tylny manometr X1 + R1 + Z1 i X2 + R2 + Z2.Niektóre inne opcje nie są ogólnie uważane za pojedyncze osie, ale są kontrolowane przez CNC.