Metoda obliczania rozwijania blachy

1. Ekspansja różnicy segmentów

Wynik obliczony przy użyciu neutralnej warstwy CAD i współczynnika K SolidWorks został sprawdzony poprzez rzeczywiste zginanie.Rozszerzenie martwej krawędzi wynosi w rzeczywistości L=A+B.Wynik obliczony według A+B obarczony jest małym błędem, dlatego rzeczywisty przetworzony rozmiar można zignorować.

2. Gięcie dużego łuku

Podczas rozwijania dużego łuku wybierz warstwę neutralną podczas rozwijania za pomocą CAD, a warstwa neutralna to pozycja pomiędzy okręgiem wewnętrznym a okręgiem zewnętrznym po zgięciu.Na przykład zewnętrzny okrąg zgięcia to R20.Przejdź do połowy grubości deski.

Jak pokazano na rysunku, zielona linia i warstwa neutralna to długość łuku zielonego łuku.

Oczywiście niektóre fabryki obliczają, że zagięcie jest nieprawidłowe w zależności od warstwy neutralnej, a następnie dostosowują położenie zielonej linii na powyższym obrazku zgodnie z różnicą wielkości po zgięciu.

3. Różnica etapów zginania i rozkładania

Zwykle stosujemy się do tego wzoru, aby obliczyć skokową różnicę rozszerzalności przy zginaniu, jak pokazano na poniższym rysunku

Długość po rozłożeniu L=A+B+C (wymiar netto)-grubość blachy+0,4

Wartość 0,4 dodaną z tyłu można regulować, patrz regulacja rozmiaru po przetworzeniu

4 Zginanie i rozkładanie pod kątem prostym

Gięcie pod kątem prostym: wymiar po rozłożeniu L = wymiar zewnętrzny plus minus odliczenie zginania

Po wyjaśnieniu tych 4 metod spójrzmy na ten obrazek, aby obliczyć rozmiar zgięcia i rozłożenia.

Najpierw spójrz na powiększony rozmiar różnicy sekcji

L1=20+120+3-1,5+0,4=141,9

Rozpiętość zagięcia łuku to długość obwodu ćwierćokręgu warstwy neutralnej

Promień łuku warstwy neutralnej wynosi 20-0,75=19,25

Rozwiń L2=3,14*19,25/2=30,22

Martwa krawędź i ekspansja pod kątem prostym

L3=20+120+100-2,36=337,64

Powyższe 2,36 to odliczenie zginania dla zgięcia pod kątem prostym blachy o grubości 1,5

Zatem rozwinięcie powyższej figury wynosi

L=L1+L2+L3=141,9+30,22+337,64=509,76

4. Zagięcie 90 stopni

Najprostszą metodą obliczenia współczynnika zginania jest wzór empiryczny na współczynnik zginania 90 stopni: metoda obliczania 1,7-krotności grubości materiału.

W procesie gięcia blachy 90, zgięcie pod kątem prostym zmniejsza się o 1,7-krotność grubości materiału.Na przykład: materiałem jest płyta żelazna o grubości 1 mm, kąt zgięcia wynosi 90 stopni, a wymiary zgięcia wynoszą odpowiednio 100 i 50, wówczas metoda obliczania i rozszerzania wynosi: 100 + 50-1,7 = 148,3 mm.Obliczenia polegają na zwiększeniu długości.Mówi się, że to 1,7 wynosi 1,6 lub 1,65 razy i można je nieznacznie dostosować.Ponieważ matryce do gięcia stosowane w każdej fabryce blachy nie są takie same, występują niewielkie błędy i można ich używać bez regulacji.Jeśli wymagania są wysokie, możesz je nieco dostosować.

5. Zagięcie inne niż 90 stopni

Mówi się tu o specjalnym kącie, a współczynnik zginania można obliczyć w prosty sposób.Gdy kąt zgięcia blachy wynosi 135 stopni, współczynnik zgięcia można zmniejszyć o 0,5-krotność grubości materiału.Na przykład: materiałem jest płyta żelazna o grubości 1 mm, kąt zgięcia wynosi 135 stopni, a wymiary zgięcia wynoszą odpowiednio 100 i 50, wówczas metoda obliczania i rozszerzania wynosi: 100 + 50-0,5 = 149,5 mm.W ten sam sposób można obliczyć również inne grubości blachy.Dotyczy tylko 135 stopni, inne kąty nie są dostępne.

6. Falbany z blachy

W gięciu blachy występuje również specjalny kąt zagięcia, czyli podwinięcie blachy, zwane także martwą krawędzią, które można obliczyć w prosty sposób.

Współczynnik zgięcia jest równy 0,4 grubości blachy.Na przykład: materiałem jest płyta żelazna o grubości 1 mm, zgięcie jest martwą krawędzią, a wymiary zgięcia wynoszą odpowiednio 100 i 10, wówczas metoda obliczania i rozszerzania wynosi: 100 + 10-0,4 = 109,6 mm.