Zasada tłoczenia

 Koncepcja wykrawania oznacza proces cięcia wzdłużnego, w którym arkusz jest odcinany jednym pociągnięciem. Kształty takie jak okrągłe otwory są tworzone w części, a zewnętrzne kontury są wycinane pojedynczymi pociągnięciami.

  Dziurkarka działa jak dziurkacz na papier. Stempel dociska papier do podparcia dziurkacza i ostatecznie do okrągłego otworu. Złom z wykrawania zbiera się w pojemniku z dziurkaczem.

  Dziurkowanie działa dokładnie w ten sam sposób: arkusz jest umieszczony między stemplem a matrycą. Cios przesuwa się w dół i pogrąża w matrycy. Krawędzie stempla i matrycy przesuwają się równolegle, przecinając arkusz.

  Obserwowany szczegółowo, proces wykrawania przebiega w czterech fazach. Kiedy stempel dotknie arkusza, arkusz jest zdeformowany. Następnie jest cięte. Wreszcie, napięcie wewnątrz materiału jest tak duże, że arkusz rozdziera się wzdłuż konturu cięcia. Wycięty kawałek arkusza - tak zwany przebijak - jest wyrzucany w dół. Kiedy stempel ponownie wznosi się w górę, może się zdarzyć, że pociągnie arkusz. W takim przypadku striptizerka uwalnia arkusz od stempla.

  Im większa część cięcia na krawędzi arkusza, tym lepsza jakość krawędzi. W przypadku precyzyjnych pasowań, na przykład dziurkowane są otwory wstępne, a następnie ostateczna średnica jest wykrawana za pomocą nieco większego narzędzia. Frakcja cięcia wzdłuż takiej krawędzi jest wtedy tak wysoka jak 100%.

  Nibling

  Podczas skubania otwory dziurkowania są ustawione tak, aby zachodziły na siebie. W ten sposób można tworzyć otwory i kontury dowolnego kształtu. Rozgryzanie jest stosowane w przypadku dużych promieni lub nieregularnych kształtów. Ślady cięcia poszczególnych pociągnięć pozostają widoczne przy nadgryzionej krawędzi. Znaki można wyczuć, przesuwając palcem wzdłuż krawędzi. Im więcej otworów się nakłada, tym bardziej gładka jest krawędź. Aby osiągnąć ten efekt, wykrawarka musi dostarczyć więcej pociągnięć wzdłuż nadgryzionego odcinka.