Podstawowe informacje o hamulcach prasowych: Gięcie w poprzek rąbka

  Jak zastosować funkcje zginania dla wygiętej i obrębionej części

  Rysunek 1

Operacja czytnika wygina najpierw zamknięty brzeg, a następnie zagina o 90 stopni ponad dwie grubości materiału.

  Pytanie: Mamy klienta, który wymaga od nas zgięcia rąbka (patrz rysunek 1). Mamy dwa scenariusze: 14-gauge walcowane na gorąco i ocynkowane, i 12-gauge galwanizowane. Robimy rąbek, a potem pochylamy się nad podwójnym materiałemgrubość. Jak obliczyć linie zgięcia na czymś takim? Jakiego promienia używam? Jakiego współczynnika K używam?

  Odpowiedź: Zacznijmy od spojrzenia na rąbek. Podczas gdy te w handlu blachą tworzą dziesiątki różnych rodzajów obszycia i szwów, większość jest po prostu przestarzała, a tylko trzy są w powszechnym użyciu. To nie jest "Pittsburgh" ani "double"szwy zakładkowe "nie działały; zrobili i, w niektórych przypadkach, są nadal wykorzystywani. Po prostu technologia poszła dalej.

Trzy pozostałe są płaskie (zwane także spłaszczonymi lub zamkniętymi), łzy i otwarty brzeg. Wszystkie trzy są zwykle używane do tworzenia usztywnień w celu wzmocnienia kołnierza lub zgięcia lub użycia ze względów bezpieczeństwa lub kosmetycznych. Płaski brzeg jestnajbardziej powszechne, a łezka to lekko przyciśnięty brzeg, który tworzy kanał powietrzny wzdłuż długości zakrętu. Otwarte ramię jest po prostu otwarte. Oba brzegi nigdy się nie dotykają.

  Rysunek 2 pokazuje trzy najczęściej spotykane obszycia plus brzeg liny. Spośród czterech przedstawionych na rysunku najczęściej spotykane są zamknięte. Otwarte rąbnięcie jest blisko drugiego. Otwarte obszycia stały się bardziej popularne ze względu na całą obróbkę chemiczną,takie jak pasywacja, konwersja chromianów i trawienie, powszechne w dzisiejszym sklepie. Pozostawiają one pozostałości, które czasami mogą być bardzo trudne do usunięcia.

  Wydaje się, że pracujesz z zamkniętym brzegiem, który ma zerowy wewnętrzny promień zgięcia. Całkowita długość wydłużenia dla takiego brzegu wynosi 43 procent grubości materiału, w idealnych warunkach.

  Kluczowe słowo tutaj jest doskonałe. Uderz w rąbek zbyt mocno, a wydłuża się; uderz go, a wydłuża się. Często jest to najlepsza praktyka tylko po to, aby uruchomić test, aby uzyskać najlepsze dane. To samo dotyczy obułzy i otwarte obszycia.

  Pytałeś także o czynnik K, który jest jednym z najczęściej niewłaściwie używanych terminów w precyzyjnych arkuszach blachy. Współczynnik K, a jednocześnie bardzo ważny czynnik do obliczania wydłużenia zginania, jest właśnie tym czynnikiem. Współczynnik Ksam jest mnożnikiem używanym do obliczania nowej pozycji dla przesuniętej osi neutralnej po uformowaniu. Sama wartość jest procentem opartym zarówno na rodzaju materiału, jak i na sposobie formowania.

Uśrednij standardowe wartości mnożnika z wykresu na Rysunku 3, a otrzymasz 0,446. Pomnóż grubość materiału przez ten średni współczynnik K wynoszący 0,446 i znajdź przybliżone położenie osi neutralnej w materialegrubość w zakręcie, gdzie nie występuje ani ściskanie, ani wydłużenie. Jeśli pracujesz na przykład ze stalą walcowaną na zimno o grubości 0,060 cala, oś neutralna ma grubość około 0,0267 cala do grubości materiału, mierzoną odwewnętrzna powierzchnia zagięcia (0,060 × 0,446 = 0,0267).

  Jest to niewielka, ale ważna część ezoterycznej wiedzy o handlu blachami. Ten współczynnik K jest stosowany do formuły, która oblicza wartość zagięcia (BA):

  BA = [(π / 180) × Wewnętrzny promień gięcia] +

Rysunek 2

Ze wszystkich typowych podwiązek uformowanych w dzisiejszych fabrykach, spłaszczone lub zamknięte, rąbek jest najczęstszy.

{[(π / 180) × Współczynnik K] × Grubość materiału} ×

Uzupełniający kąt zgięcia

Uproszczona do równania, które możesz uderzyć w dowolny kalkulator, i używając 0.446 jako współczynnika K, mamy:

BA = [(0,017453 × promień gięcia wewnątrz) +

(0,0078 × grubość materiału)] ×

Uzupełniający kąt zgięcia

  W tym momencie wzór na zginanie uwzględnia przesunięcie osi neutralnej. Teraz obliczyć wartości zewnętrznego obniżenia (OSSB), a na końcu odliczenia zginania (BD) - czyli całkowitej wielkości wydłużenia dladany zakręt.

OSSB = [Tan (stopień kąta zagięcia uzupełniającego / 2)] × (grubość materiału + promień gięcia wewnątrz)

BD = (OSSB × 2) - BA

  Pokryte kolana 90 stopni są obliczane tak, jak wszystkie funkcje gięcia. Zginasz dwie grubości materiału - "podwójne zgięcie". W tym przypadku wewnętrzny promień zewnętrznego materiału jest taki sam jak zewnętrzny promień wewnętrznego materiału.

  Po określeniu wewnętrznego promienia materiału wewnętrznego wystarczy dodać do niego grubość materiału, a wewnątrz znajduje się promień zewnętrznego materiału. Następnie używasz tych wartości do obliczania funkcji zgięcia w zwykły sposób, po prostu zdwie wewnętrzne wartości promienia.

  W przypadku twoich 14-ga. (0,074 cala), najpierw obliczysz współczynnik wydłużenia hem przez pomnożenie 43 procent przez grubość materiału: 0,074 x 0,43 = 0,031 cala. Oznacza to, że płaski brzeg wydłuży materiał przez0,031 cala, co należy uwzględnić w układzie płaskich wzorów.

Rysunek 3

Współczynnik K opisuje, jak daleko oś neutralna przesuwa się w kierunku wewnętrznej powierzchni zakrętu podczas formowania.

Pokazuje średnie współczynniki K dla różnych materiałów. Średnio je wyrównaj, a współczynnik K wynosi 0,446.

  Następnie określ swój wewnętrzny promień zgięcia dla wewnętrznego zakrętu o kącie 90 stopni w oparciu o dostępne narzędzia i metodę obróbki, którą wybierasz (patrz "Opcje formowania" poniżej). W formowaniu powietrznym naturalnie płynący promień tworzy się w procentachszerokości matrycy. W przypadku stali walcowanej na zimno 60 000 PSI, naszego podstawowego materiału, promień tworzy około 16 procent szerokości matrycy.

W tym przykładzie będziemy trzymać się idealnego stosunku jeden do jednego wewnątrz promienia gięcia do grubości materiału i określić wewnętrzny promień wygięcia 0,074 cala dla wewnętrznego zakrętu 90 stopni. Wydłużenie zewnętrznego kolana 90 stopni jest obliczaneza pomocą wewnętrznego promienia 0,148 cala, promienia równego promieniowi zewnętrznemu pierwszego zakrętu o kącie 90 stopni. (Ponownie, obliczyć zewnętrzny promień, dodając grubość materiału do wewnętrznego promienia zgięcia, w tym przypadku: 0,074 + 0,074 =0,148 in.).

  Przeprowadź te zmienne za pomocą równania opisanego poprzednio, a powinieneś odkryć, że wewnętrzne zakrzywienie o kącie 90 stopni ma współczynnik BD o wartości 0,128 cala, podczas gdy zewnętrzny łuk ma współczynnik BD o wartości 0,160 cala.

  Ustanowienie linii zginania

  Aby rozwinąć mieszkanie, musisz uwzględnić trzy odliczenia, po jednej dla każdej linii gięcia: wewnętrzne 90-stopniowe zgięcie (0,128 cala BD), zewnętrzne 90-stopniowe zgięcie (0,160 cali BD) i wydłużenie dla zamknięty brzeg (wydłużenie 0,031 cala).

  Aby rozwinąć płaski wzór, najpierw dodaj wymiary zewnętrzne - czyli wszystkie wymiary, które składają się z jednej strony arkusza blachy, tak jakby część była rozłożona i płaska. Istnieje kilka sposobów ustalenia płaskiego blanku.

  Rąbek i dwa zagięcia są do siebie równoległe, co oznacza, że ​​każde wydłużenie występuje w jednym wymiarze - tylko wzdłuż długości płaskiego wykroju, a nie szerokości. Dlatego musimy odjąć wszystkie trzy odliczenia od płaskiego wykrojudługość. To usuwa całkowitą ilość materiału, który wydłuży się podczas formowania. Po utworzeniu tego półwyrobu będzie wydłużać się i kończyć z powrotem do pierwotnie określonego wymiaru.

  Teraz musisz ustalić położenie trzech linii zgięcia: ponownie, jeden dla wewnętrznego zakrętu 90 stopni, drugi dla zewnętrznego zakrętu 90 stopni, a drugi dla brzegu.

  Przed opisaniem tego, cofnijmy się o krok: co dokładnie dzieje się na linii zginania podczas formowania? Gdy wierzchołek stempla naciska na linię zgięcia i tworzy przedmiot obrabiany, metal wydłuża się o jedno odjęcie; stanowimy połowętego wydłużenia przed linią zakrętu, a drugą połowę za linią zakrętu. To samo odnosi się do zamkniętego rąbka - ponownie, w istocie łuku o zerowym promieniu. Uwzględniamy połowę wydłużenia hem po jednej stronie linii zgięcia, połowęna inne. Gotowy układ płaski powinien to odzwierciedlać, przy linii zagięcia dzielącej obszar do zginania na pół.

  Ta obrębiona część może wyglądać na skomplikowaną, ale faktycznie rozwijasz płaski wzór i ustalasz linie zgięcia w taki sam sposób, jak w każdej innej pracy: Zmierz do określonych wymiarów, a następnie odejmij odliczenia zakrętu, w zależności od tego, gdzieten zakręt jest ze strony. Upewnij się tylko, że każdy łuk używa prawidłowej dedukcji na zakręcie.

  Aby ustalić wewnętrzną (mniejszy promień) linię zakrętu o 90 stopniach, odejmij połowę odliczania zakrętu od zewnętrznego wymiaru kołnierza. Aby ustalić linię wygięcia brzegu, dodaj dwa wymiary zewnętrzne do rąbka, a następnie odjąć połowęregulacja wydłużeń w linii i pełne odliczanie zakrętu dla wewnętrznego zakrętu o kącie 90 stopni. Na koniec, aby ustalić linię zagięcia dla zewnętrznego zakrętu o kącie 90 stopni, dodaj zewnętrzne wymiary poprzednich kołnierzy, odejmij od niej pół odliczenia na zakręciezewnętrzne zakrzywienie o kącie 90 stopni, całkowite wydłużenie wydłużenia hem dla płaskiego rąbka i pełne odjęcie zakrętu dla wewnętrznego wygięcia 90 stopni.

  Układ płaski jest nauką wizualną. Trudno to wyrazić słowami, łatwo je pokazać.