PORÓWNANIE POMIĘDZY WYCISKIEM Z WĘŻA I STAŁĄ PRZEZ PRASĘ

  Dzięki tym dwóm dostępnym technologiom, biorąc pod uwagę wysoki koszt narzędzi prasowych, celem jest określenie dyskryminacyjnej liczby części N, poniżej której bardziej ekonomiczna jest praca z maszyną do wykrawania cewek. W przypadku serii produkcyjnych większych niż N, będzie bardziej ekonomiczne, aby specjalne prasy umrzeć. Również w tym przypadku każdy z czynników składających się na koszty produkcji zostanie przeanalizowany i wyciągnięte wnioski.

Surowiec

  Obie maszyny działają z cewki, a koszt surowca jest zatem identyczny.

Przybory

  Koszt specjalnych narzędzi prasowych jest wyższy niż koszt narzędzi tłoczących, które są standardowe i mogą być ponownie wykorzystane w różnych produkcjach. Koszt instalacji jest wliczony w koszt narzędzia; jest uważany za równy w obu maszynach i nieistotny w porównaniu do kosztu specjalnego narzędzia do prasowania.

Koszt godzinowy

  Obie maszyny wymagają stałej obecności operatora, a koszty pracy są zatem znikome. Roczne koszty konserwacji i energii elektrycznej są podobne dla obu maszyn. Koszt amortyzacji dwóch maszyn również zależy od rodzaju systemu. Zasadniczo maszyna do dziurkowania cewek, z nieco większą inwestycją, oferuje znakomite średnio- i długoterminowe oszczędności w narzędziach. Dlatego koszt amortyzacji, a tym samym godzinowy koszt linii do tłoczenia, będzie uważany za nieco mniejszy w porównaniu do wykrawarki.

Czas produkcji

  Prasa do tłoczenia, jak widać, wytwarza jeden element przy każdym naciśnięciu prasy. Produkcje 40, 60, 80, 120 przedmiotów i więcej na minutę są zatem normalne. Maszyna do wykrawania cewek wymaga od 0,5 do 1 sekundy dla każdej operacji. Produkcja jednego przedmiotu może wymagać na przykład od kilku sekund do kilkudziesięciu sekund.

Wnioski

  Aby uzyskać dyskryminacyjną liczbę sztuk N, która dla podanej definicji wskazuje, czy wytworzyć maszyną do wykrawania cewek, czy też wykonać specjalne narzędzie do tłoczenia za pomocą prasy, należy wyrównać dwa koszty produkcji obliczone z równania: [ koszt produkcji] = [surowiec] + [narzędzia] + [koszt godzinny] x [godziny produkcji]. Koszt surowca jest taki sam i dlatego można go wyeliminować z obliczeń. Biorąc pod uwagę ogromną różnicę między kosztem narzędzi tłoczących i matrycą prasową, koszt narzędzi do tłoczenia jest uważany za praktycznie zerowy w porównaniu do kosztu specjalnej matrycy. Zważywszy na większą prędkość prasy matrycowej nad prasą dziurkacza, konieczne godziny produkcji w przypadku produkcji za pomocą prasy i tłocznika są uważane za pierwszą analizę jako zero. Konieczne godziny produkcji do ukończenia produkcji za pomocą maszyny do dziurkowania cewek są równe do liczby sztuk N pomnożonej przez liczbę godzin potrzebnych do wykonania jednego elementu (cyklu czasowego). Po kilku przejściach można obliczyć, że N = [Koszt narzędzia prasy] / ([koszt przebijania cewki co godzinę] x [godzin na sztukę w maszynie do wykrawania cewek]) Załóżmy na przykład, że narzędzie kosztuje 8000 euro . Koszt godzinny wykrawarki zwojowej wynosi 40 euro, a maszyna zajmuje 20 sekund (co odpowiada 0,0056 godziny), aby wykonać rzeczywistą pracę.

  Liczba dyskryminacyjna N będzie równa 35.700 sztuk. W przypadku mniejszych serii produkcyjnych bardziej ekonomiczne będzie wytwarzanie za pomocą maszyny do wykrawania cewek. W przypadku większych serii produkcyjnych bardziej ekonomiczne będzie wykonanie matrycy. Powinno byćzauważyłem, że proponowana formuła, ze względu na przybliżenia, jest niekompletna, ponieważ brakuje jej kosztu narzędzi do tłoczenia (co zwiększa mianownik formuły) i kosztu godzin produkcji za pomocą prasy (która zamiast tegozwiększa licznik). Oprócz zalet prostoty, formuła ta oferuje również ważne wskazanie dotyczące liczby dyskryminacyjnej N i prowadzi do pewnych odbić. Rozważ koszt godzinny wykrawarki ikoszt narzędzia prasy jako stały. Wykres trendu dyskryminatora N w odniesieniu do cyklu czasowego maszyny wykrawającej pokazuje trend widoczny na rys. 12. Liczba dyskryminacyjna N rośnie wraz z czasem produkcji cewkicykl się zmniejsza; innymi słowy są one odwrotnie proporcjonalne. Na koniec, jeśli koszt przebijania godzinowego cewek i cykl czasowy produkcji cewki są uważane za stałe we wzorze, to liczba dyskryminacyjna N wzrasta jakoKoszt matrycy wzrasta.

WNIOSKI

  Najpierw przeanalizowano strukturę kosztów produkcji i godzinowy koszt wykrawania z blachy, wykrawania z cewki i stemplowania za pomocą prasy i matrycy. Wówczas nastąpiło wykrawanie z blachy i cewkiporównywane. Powoduje to, że dziurkowanie z arkusza jest wskazane dla elementów o złożonych kształtach lub dla bardzo małych serii produkcyjnych (od 1 do 50 sztuk). Dla prostszych kształtów (prostokąty, kwadraty,ząbkowane i perforowane) i dla średnich i małych produkcji (od 200 do 500 000 sztuk), zawsze preferowane jest wykrawanie z cewki. Na koniec porównano wykrawanie z cewki i tłoczenie za pomocą prasy.

  Powoduje to, że tłoczenie za pomocą prasy ma być preferowane w przypadku dużej i masowej produkcji (miliony sztuk), podczas gdy ponownie wykrawanie z cewki jest bardziej wskazane w przypadku średnich i małych serii produkcyjnych. W więcejogólne warunki, uzyskano prostą formułę, która, biorąc pod uwagę koszt narzędzia, godzinowy koszt maszyny do wykrawania cewek i czas jej produkcji, podaje liczbę sztuk N, poniżej której bardziej ekonomiczne jest uderzenie z cewki niżpieczęć przez prasę.